Pokaz mody na przełomie dziejów przeszedł ewolucję od ekskluzywnej prezentacji haute couture dla klientów prywatnych do odbywającego się dwa razy w roku spektaklu zarówno couture, jak i gotowej odzieży. Postrzegany przez szerokie grono konsumentów, środki masowego przekazu oraz przemysł mody. Za tę ewolucję odpowiedzialne są liczne siły kulturowe i społeczne, w tym zwiększona świadomość konsumentów. Rozwój przemysłu odzieży gotowej po II wojnie światowej, rozwój zawodu modela oraz coraz większa uwaga poświęcana przez prasę popularną. Podczas gdy dzisiejszy pokaz mody różni się od swojego poprzednika z początku XX wieku, to jednak zachowuje on elementy z pokazów teatralnych i pokazów salonów couture z tego okresu.
W obecnych czasach większość projektantów mody organizuje tradycyjne pokazy na wybiegu podczas tygodni mody w Paryżu, Londynie, Nowym Jorku i innych miastach. Wielu z nich ma także określoną tematykę, muzykę nastrojową oraz specjalne oświetlenie i inne efekty. W latach 90-tych XX wieku było wielu projektantów, w tym John Galliano i Alexander McQueen, którzy stali się znani z produkcji ekstrawaganckich pokazów w niezwykłych przestrzeniach z narracjami i fikcyjnymi postaciami. Te teatralne inscenizacje zepchnęły pokaz mody poza ubiór i w sferę fantazji. Tego typu pokazy funkcjonują przede wszystkim w celu promowania rozpoznawalności marki oraz sprzedaży gotowych linii ubrań i licencjonowanych produktów. Nierzadko stylizacje z takich pokazów nie spełniają funkcji użytecznych.
